ยุง (Mosquitoes)

ชนิดของยุงที่สำคัญ มี 4 ตระกูล ดังนี้

1.  ตระกูลยุงลาย (Genus Aedes)

มีขนาดค่อนข้างเล็ก บินได้ว่องไว บน scutum มีลายสีขาวรูปเคียว 2 อันอยู่ด้านข้าง มีขาลายชัดเจน เพาะพันธุ์ในภาชนะที่มีน้ำขัง กระบอกไม้ โพรงไม้ กะลามะพร้าว ใบไม้ ฯลฯ ชอบกัดกินเลือดคนมากกว่ากินเลือดสัตว์ มักหากินเวลากลางวันช่วงสายและบ่าย

2.  ตระกูลยุงคิวเล็กซ์หรือยุงรำคาญ (Genus Culex)

ลำตัวมีสีน้ำตาลอ่อน เพาพันธุ์ในน้ำเสีย ตามร่องระบายน้ำ คูและหลุมบ่อต่าง ๆ ยุงชนิดนี้ชอบกัดสัตว์ พวกวัว ควายและหมูมากกว่าคน ออกหากินตอนกลางคืนและพลบค่ำ

3.  ตระกูลยุงก้นปล่อง (Genus Anopheles)

สังเกตยุงชนิดนี้ได้ง่ายเวลามันเกาะพัก จะยกก้นขึ้นเป็นปล่อง เพาะพันธุ์ตามแหล่งน้ำนิ่ง มีร่มเงาหรือลำธารเล็ก ๆ ที่มีแสงแดดส่องถึง ชอบกินเลือดคน

4.  ตระกูลยุงเสือหรือยุงฟิลาเรีย (Genus Mansonia)

ลำตัวและขามีลวดลายค่อนข้างสวยงาม บางชนิดมีสีเหลืองขาวสลับดำคล้ายลายของเสือโคร่ง ยุงเหล่านี้ชอบเพาะพันธุ์ในบริเวณที่เป็นหนอง คลอง บึง สระ ที่มีพืชน้ำพวก จอกและผักตบชวา ชอบกินเลือดวัว สุนัข แพะ สัตว์ปีกและคน เวลาที่ออกหากินมากที่สุดเป็นช่วงพลบค่ำและก่อนพระอาทิตย์ขึ้น อาจพบออกหากินเวลากลางวันในบริเวณที่มีความชื้นสูง มีร่มเงา

1.  การควบคุมแหล่งเพาะพันธุ์ เช่น แหล่งน้ำขัง รางระบายน้ำ เป็นต้น

2.  การควบคุมโดยใช้สารเคมี

การใช้สารากธรรมชาติ เช่น ไพรีทรินซึ่งสกัดจากดอกเบญจมาศ

การใช้สารเคมีกำจัดลูกน้ำยุง ได้แก่ เทมีฟอส (temephos)